Tarihteki Onarımlar

Kule, İstanbul’un fethinin ardından Fatih Sultan Mehmet döneminde tahkim edilmiştir.

1509 yılında meydana gelen ve “küçük kıyamet” olarak anılan depremde İstanbul’daki pek çok yapı gibi Kız kulesi de büyük hasar görmüş, kulenin onarımı Yavuz Sultan Selim döneminde gerçekleştirilmiştir.

1690 depremi sonrasında depremden etkilenen Kız Kulesi’nde tamir ve onarım yapılmıştır.

1721 yılında fener inşaa edilmiştir. 1729 yılında Fenerde yağ kandilinin rüzgâr etkisiyle etrafı tutuşturmasından dolayı çıkan yangın ile iç kısmı tamamen ahşap olan kule yanmıştır.1725 yılında Şehrin Baş Mimarı Nevşehirli Damat İbrahim Paşa tarafından kapsamlı bir onarımdan geçirilmiştir. Bu onarım sonrası kule, kurşun kubbeli ve fener bölümü de kagir ve camlı olarak restore edilmiştir. 1731 yılında kulenin feneri ile top mazgalları ve diğer yerleri yeniden onarımdan geçmiştir.

Hassa Başmimarı Mehmet Tahir Ağa tarafından hazırlanan keşifte ise kulenin dışında yer alan küfeki döşemelerin onarımı, avluda yer alan ve üzeri açık olan yedi topun üzerine bir sundurma yapılması, dizdar ve nöbetçi odaları üzerindeki kiremitlerin aktarılması ile buradaki kayrak taşından döşemenin yenilenmesi belirtilmiştir. 1766 Büyük İstanbul Depremi sonucu Kız Kulesi'nin tahribata uğraması ve Hassa Başmimarı Mehmed Tahir Ağa tarafından onarımı yapılmıştır.

1779, 1783, 1785, 1791 ve 1803 yıllarında basit nitelikte çeşitli onarımlar gerçekleştirilmiştir.

Kızkulesi’nin Osmanlı dönemindeki son büyük onarımı II. Mahmud döneminde yapılmıştır. Kule’nin bugünkü şeklini veren 1832-33 yılındaki tadilat sonrasında, ünlü hattat Rakım'ın yazısı ile Kızkulesi’nin kapısının üzerindeki mermere Sultan II. Mahmut'un tuğrasını taşıyan bir kitabe yerleştirilmiştir.

Kulenin fenerinde otomatik ışık sistemine geçilmiştir. 1932 yılında İstanbul Liman İdaresine geçen Kız Kulesi’nde basit onarımların dışında hava-i hattının deniz altı ve toprak altı kabloları yenilenmiştir.

İkinci dünya savaşı döneminde Kızkulesi’nde yenileme çalışması yapılmıştır. Kulenin çürüyen ahşap kısımları tamir edilmiştir. Bazı bölümleri yıkılarak betonarmeye çevrilmiştir. 1943’de yeniden büyük bir onarım geçiren kulenin çevresine büyük kayalar yerleştirilerek denize kayması önlenmiştir. Kulenin oturduğu kayanın etrafındaki rıhtımdaki ambar ve gaz depoları kaldırılmıştır. Yapının dış duvarları korunarak içi betonarme olarak yenilenmiştir.

Binadaki sarnıç, yapılan tadilatlar sırasında üzeri beton dökülerek kapatılmıştır.

1944 yılı onarımı ile yapılan tüm ilaveler sökülmüştür. Bu söküm sonrasında, yapının yıllarca kapalı kalmış mimari özelliklerinin bir kısmı açığa çıkarılmıştır. 1999 Marmara depremi sebebiyle kule çelik kuşakla güçlendirilmiş, duvar üzerindeki çatlaklar için enjeksiyon ve dikiş uygulaması yapılmıştır. Tüm ada zemini betonarme kiriş ve radye temel sistemi ile güçlendirilmiş, dendanların üzeri kapatılarak çatı oluşturulmuştur.